Strona główna > Blog > Powrót do natury i rozwiązań ekologicznych – idea TotalGlass w projektach światowych architektów
Powrót do natury i rozwiązań ekologicznych – idea TotalGlass w projektach światowych architektów
Czasami warto zrobić krok w tył i spojrzeć z perspektywy na swoją firmę, na inspiracje i idee, które wyznaczają kolejne cele. Mija kilka lat, odkąd rozpoczęliśmy produkcję pierwszych prototypów systemu TotalGlass. Inspirację czerpaliśmy z natury, wielkich miast – Londynu, Nowego Jorku, jak i małych miasteczek (park w Kudowie Zdroju, patrz artykuł: https://pinus-okna.pl/pl/kulisy-powstania-systemu-totalglass-czyli-wynik-30-lat-doswiadczenia-na-rynku-w-wywiadzie-z-prezesami-firmy-pinus).
Sama idea wielkich przeszkleń, nawiązań do natury i zastosowania naturalnych materiałów nie jest nowa – funkcjonowała w różym stopniu wśród wielkich architektów XX wieku: Le Corbusier, Walter Groupius, Ludwig Mies Van De Rohe, Philip Johnson, czy u Alvara Aalto. Architekci, którzy odcisnęli piętno na współczesnej architekturze.
Le Corbusier: więcej przestrzeni i światła!
Mówiąc o architekturze XX wieku nie sposób nie zacząć od wybitnego Le Corbusier, urodzonego w Szwajcarii. Co ciekawe, Le Corbusier nie ukończył żadnej szkoły architektonicznej. Był samoukiem, który sprytnie wykorzystał wiedzę klasyczną i w następnym etapie samodzielnie ją zinterpretował. Początkowo, podążając za zawodem i wykształceniem ojca, był szkolony na zegarmistrza (miał ku temu predyspozycje! W wieku 15 lat zdobył jedną z głównych nagród sztuki grawerowania). Le Corbusier zrewolucjonizował ówczesne myślenie o architekturze, między innymi wprowadzając 5 filarów/ zasad nowoczesnej architektury.
- budynek powinien stać na słupach zwanych pilotis.
- wnętrza oparte na otwartym planie, bez zamkniętych pokoi
- płaski dach lub ogród na dachu
- swobodna elewacja
- wielkogabarytowe okna, które powinny dostarczać więcej światła
Słowa kluczowe według uznanego wybitnego architekta to: światło, drzewa, przestrzeń. Natura i ekologia już wtedy pełniły główną rolę w architekturze Le Corbusier.
Walter Groupius, czyli Bauhaus
Kto z nas kiedykolwiek nie słyszał o szkole interdyscyplinarnej Bauhaus? Założona w 1919 roku była swoistą odpowiedzią Waltera Gropiusa – jej założyciela na ówczesną ,,brzydotę miast”. Łączyła sztukę użytkowa, rzemiosło i architekturę, kształcąc (przez kilkanaście lat) około 500 architektów.
Aby ją ukończyć, nie wystarczyła tylko teoria, ale wiedza praktyczna. Kursanci na ostatnim roku zdawali egzaminy z obróbki drewna, czy rzeźby.W ten sposób stawali się kreatorami miast, wyznaczając nowy ich kierunek, znosząc podziały między architektem, artystą a rzemieślnikiem. Budynki Groupiusa to przykład funkcjonalności i prostoty. Szkło pełniło ważną rolę w projektowaniu. Choć uznawał ,,wtopienie się” budynków w ulice miast bardziej niż eksponowanie szklanych fasad, spopularyzował użycie szkła w miastach.
Minimalizm według Ludwiga Miesa Van De Rohe
Niemiecki architekt zaczynał od pracy kamieniarza i murarza, poznając dogłębnie sztukę budowania domów. Podobnie jak Corbusier, nie ukończył żadnej szkoły architektoniczej. Na początku XX wieku pracował w biurze słynnego Petera Behrensa, u którego nauczył się projektowania. Chciał podkreślić strukturę budynku, stosując czyste formy. Wierzył, że domy jednorodzinne powinny być tłem dla mieszkających w nich ludzi. Był propagatorem minimalizmu i użycia wielkich szkieł. Jednym z naszych ulubionych budynków (i najbardziej docenianym!) jest pawilon w Barcelonie z 1929 roku. Czysta i harmonijna bryła z użyciem szkła, w którym odbija się pobliski basen.
Pawilon Barceloński. Projekt -Ludwig Mies van der Rohe.
Foto źródło: https://www.f5.pl/design/10-budynkow-z-ostatnich-100-lat-ktore-na-zawsze-zmienily-swiat-architektury
Philip Johnson – szklany dom
Amerykański architekt, (choć notabene, karierę architektoniczną rozpoczął dość późno. Był dyrektorem muzeum, dziennikarzem, krytykiem), który współpracował z Mies van der Rohe przy projektowaniu wieżowca w Nowym Jorku (1958r). Ukuł termin ,,Międzynarodowa Szkoła architektury” na potrzeby Muzeum Sztuki Nowoczesnej, w której wystawiał prace M. van der Rohe oraz Le Corbusiera.
W trakcie studiów, w New Canaan w 1949 roku na potrzeby stworzenia swojej pracy licencjackiej, zaprojektował swoją prywatną rezydencję – Glass House (1949), która została okrzyknięta jedną z najpiękniejszych, ale również najmniej funkcjonalnych domów. W 1979 roku jako pierwszy architekt zdobył nagrodę Pritzkera (Pritzker Architecture Prize)
Szklany dom. Foto źródło: https://www.f5.pl/design/10-budynkow-z-ostatnich-100-lat-ktore-na-zawsze-zmienily-swiat-architektury
Alvara Aalto
Architekt i urbanista skandynawski. Cechami rozpoznawalnymi jego architektury są między innymi: budynki harmonijnie zespolone z krajobrazem (wtopione w naturę), wykorzystanie naturalnych materiałów (takich jak drewno), ale również emocjonalne podejście do architektury, czy minimalizm. Alvaro śmiało poszukiwał własnego miejsca w architekturze, łacząc naturalne materiały i tradycję. Doceniał naturę i jej rolę w osobistym życiu człowieka. Fiński architekt uważał, że projekty powinny czerpać z natury, a sam kontakt ze środowiskiem powinien być nadrzędny kluczem projektowania.
Alvara znany był również z projektowania przedmiotów użytkowych: lamp czy mebli.
Lubimy wracać do historii pionierów architektury, którzy wyznaczali nowe kierunki rozwoju i projektowania z poszanowaniem środowiska. Nadal inspirujemy się architektami i tym, co nas otacza, aby doskonalić nasz nowoczesny i opatentowany system TotalGlass.